Keramzyt kontra beton komórkowy. Porównanie

Wraz z rozwojem technologii budowlanej na rynku pojawiają się coraz to nowocześniejsze materiały, różniące się między sobą specyficznymi właściwościami oraz możliwym zastosowaniem. Wśród podstawowych materiałów budowlanych coraz większą popularnością cieszą się tzw. beton komórkowy oraz keramzytobeton. Czym się one charakteryzują, który z nich spisze się lepiej w budowie domu?

Beton komórkowy – co to takiego?

Korzenie technologii produkcji betonu komórkowego sięgają XIX wieku. Jest to beton, który jeszcze w formie płynnej napawany jest powietrzem pod wysokim ciśnieniem. W wyniku tego zabiegu w betonie pojawiają się tzw. komórki, czyli drobne pęcherzyki, więżące wpompowane powietrze. Otrzymany materiał charakteryzują się stosunkowo niską masą, co ułatwia jego transport oraz może wpłynąć na skrócenie prac budowlanych (umożliwia zastosowanie większych bloczków). Porowata struktura i zawartość powietrza sprawia, że beton komórkowy jest materiałem „ciepłym”, odznaczającym się bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi. Ponadto beton tego typu jest prosty w obróbce, tani i znajduje uniwersalne zastosowanie – można z niego budować zarówno ściany zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Z drugiej strony nie jest on pozbawiony wad – zaliczyć do nich należy między innymi wysoką nasiąkliwość, słabą izolację akustyczną. Łatwo go również uszkodzić.

Przeczytaj również: Dom z keramzytu – nowy trend w budownictwie jednorodzinnym

Keramzytobeton – charakterystyka

Keramzytobeton, jak sama nazwa wskazuje, wytwarzany jest z keramzytu – kruszywa otrzymywanego sztuczne poprzez wypiekanie rozdrobnionej gliny ilastej. Wytwarzane z niego bloczki i inne prefabrykowane elementy budowlane pod względem wytrzymałości i trwałości w niczym nie ustępują tradycyjnemu betonowi, a przy tym odznaczają się:

Przeczytaj również: Kostka brukowa bez tajemnic - fakty i mity

• Dobrymi parametrami termoizolacyjności – porowata struktura keramzytobetonu pomaga utrzymać ciepło wewnątrz domu lub poza nim, w zależności od pory roku
• Paroprzepuszczalność – która oznacza, że konstrukcje z keramzytu nie kumulują wilgoci i bardzo szybko schną. Ma to istotne znaczenie dla utrzymania warstw izolacji w należytym stanie.
• Odporność na grzyby i pleśń – glina do produkcji keramzytu wypalana jest w temperaturze do 1200 stopni, co całkowicie eliminuje z niej substancje organiczne, które mogłyby stać się pożywką dla drobnoustrojów.
• Dobra izolacja akustyczna – nawet cienka ściana z keramzytobetonu jest w stanie zatrzymać dźwięki o natężeniu około 58 dB.
• Ognio- i mrozoodporność – keramzyt jest materiałem całkowicie niepalnym, pod wpływem ognia i wysokiej temperatury nie wydzielają się z niego żadne szkodliwe substancje. Jest on również odporny na działanie niskich temperatur.

Wiodącym producentem keramzytu jest firma Liapor.

Podsumowanie – co wybrać?

Z powyższego porównania wynika, że keramzytobeton jest materiałem o dużo lepszych parametrach użytkowych. I choć jest generalnie droższy, to jego zalety – takie jak dobre właściwości akustyczne, czy odporność na wilgoć – czynią z niego lepszą inwestycją na przyszłość.

Przeczytaj również: Jakie są rodzaje materiałów budowlanych?