Z czego wynika popularność węgla jako materiału grzewczego?

W naszym kraju węgiel kamienny uchodzi za bardzo ceniony materiał grzewczy. Dlatego jest często używany do opalania gospodarstw domowych i budynków, a jego obecne niedobory na rynku są tak dotkliwe dla odbiorców indywidualnych, spółdzielni mieszkaniowych i przedsiębiorców. Czy to powszechne przekonanie ma oparcie w faktach, a węgiel opałowy faktycznie odznacza się wyjątkowo dużą kalorycznością w porównaniu do innych surowców?

Im większa wartość opałowa, tym lepiej

Rzeczywiście węgiel charakteryzuje się wysoką wartością opałową nazywaną też kalorycznością. Jest to bardzo ważny parametr wyrażany w megadżulach na kilogram, który definiuje się jako ilość ciepła wytwarzanego w trakcie całkowitego i zupełnego spalania paliwa.

Przeczytaj również: Właściwości grafitu

Szacuje się, że wartość opałowa pelletu wynosi 25 MJ/kg, suchego drewna 18,5 MJ/kg, podczas gdy węgiel kamienny posiada kaloryczność dochodzącą aż do 29 MJ/kg. Jeszcze bardziej kaloryczny jest koks opałowy, czyli produkt powstały na skutek intensywnej obróbki cieplnej węgla kamiennego, którego wartość opałowa dochodzi do 30 MJ/kg, a dodatkowo zawiera on mniej substancji smolistych i nie wydziela tyle kurzu co węgiel.

Przeczytaj również: O czym mówi kaloryczność węgla?

Dlaczego wartość opałowa węgla jest tak istotna?

Wielu klientów wychodzi z założenia, że zaoszczędzi na kupnie surowca o mniejszej wydajności. Jest to jednak tylko oszczędność chwilowa i pozorna, bowiem może się okazać, że na skutek większych przymrozków opalać będziemy częściej, a co za tym idzie dokupować dodatkowe partie surowca, bo materiał niskokaloryczny spala się szybciej.

Przeczytaj również: Rodzaje stałych paliw do ogrzewania domu – co wybrać?

Czy sortyment i rodzaj węgla grzewczego też są istotne?

Jednak nie tylko wartością opałową powinniśmy się kierować przy wyborze węgla grzewczego, ale również jego sortymentem, czyli wielkością ziaren. Takie firmy jak dostawca koksu i węgla Dimex sprzedają ten surowiec zazwyczaj w formie orzecha, groszku i kostki. Najmniejsze ziarna ma groszek, a największe kostka. W domowych kotłach lepiej sprawdza się węgiel z najgrubszymi ziarnami.

Na użytek prywatny, do zwykłych gospodarstw domowych, poleca się używać węgla o typie 32 i 33. Nie są one aż tak kaloryczne jak węgle 33 i 34, ale na tyle, żeby spełniać swoją rolę w domowych piecach, a zarazem ich bryły nie sklejają się i węgiel tego rodzaju nie wytwarza tyle dymu co bardziej kaloryczne surowce.